Αγίου Βαρσανούφιου
100 Μυρίπνοα Άνθη.
ΠΗΓΗ: ΕΔΩ
3η ΔΕΚΑΔΑ
21… Οι Πατέρες λένε ότι το μέτρο της εγκρατείας είναι το «είναι παραμικρόν», είτε αφορά στο φαγητό είτε το ποτό. Δηλαδή να μην έρχεται η κοιλία σε κορεσμό. Δεν είναι μόνο σ’ αυτά το μέτρο της εγκρατείας, αλλά και στην ομιλία και στον ύπνο, και στην ενδυμασία και σε όλα τα αισθητήρια. Σε όλ’ αυτά βρίσκεται το μέτρο της εγκρατείας. (πα΄)22… (Απάντηση σε ερώτηση περί του σημείου του πάθους της γαστριμαργίας). Όταν βλέπεις τον λογισμό σου να χαίρεται για τα φαγητά και να επιδιώκει να γεύεται πρώτος απ’ όλους ή να παίρνει όλα τα φαγητά μπροστά του, αυτό είναι γαστριμαργία. Άλλο σημάδι γαστριμαργίας είναι το να θέλεις να τρως πριν έρθει η ώρα του φαγητού, πράγμα που δεν πρέπει να γίνεται, εκτός αν υπάρχει κάποιος λόγος. Σε κάθε περίπτωση ανάγκης να επικαλείσαι την βοήθεια του Θεού, κι Αυτός θα σε βοηθεί. (πη΄)23… Αδελφέ, δεν είναι ανάγκη να ρωτάμε (τούς πνευματικούς) για όλους τους λογισμούς που φυτρώνουν και παρέρχονται· αλλά γι’ αυτούς που μένουν και πολεμούν τον άνθρωπο. Όπως ένας άνθρωπος όταν υβρίζεται από πολλούς, περιφρονεί τις ύβρεις και γίνεται αμέριμνος σε όλα, εάν, όμως, κανείς επιτεθεί εναντίον του και τον πολεμήσει, τότε τον καταγγέλλει στον άρχοντα, το ίδιο συμβαίνει και με τους λογισμούς. (ϟ΄)24… Η τήρηση της καρδίας είναι το να έχεις τον νου ειρηνικό και καθαρό. Κατά πρώτον, αρχίζει να περιφρονείται ο λογισμός, και καθώς βλέπει ο εχθρός την περιφρόνηση, επιχειρεί με κάθε τρόπο να φέρει πόλεμο. Κι αν θέλεις να μάθεις αν είναι εχθρός ή φίλος, προσεύχου πρώτα, κι ύστερα ρώτησε τον: ‘‘Δικός μας είσαι ή από τους εχθρούς;’’ και θα σου αποκριθεί την αλήθεια. Να προσέρχεσαι στον Κύριο όταν θέλεις να τους επιτεθείς, ρίχνοντας ενώπιον Του την αδυναμία σου. (ι)25… Αδελφέ κοιμώμενε, ερεύνησε την χαύνη σου καρδία, με την οποία εγώ απορώ. Φοβήθηκες τους δούλους (ληστές) που στέκουν απ’ έξω, και δεν βλέπεις τους άρχοντες αυτών που μένουν μέσα σου; (ρστ΄)26… Πολύ καλά είπες ότι θλίβεσαι. Δεν γνωρίζεις, ότι όταν κανείς ζητά από τους Πατέρες να ευχηθούν για αυτόν, ή από τον Θεό να του δώσει βοήθεια, τότε πληθαίνουν σ’ αυτόν οι θλίψεις και οι πειρασμοί, για να δοκιμασθεί; Μη ζητήσεις, λοιπόν, ποτέ σωματική ανάπαυση, εάν δεν στην δώσει ο Κύριος. Κάθε ικανοποίηση του σαρκικού φρονήματος είναι βδέλυγμα ενώπιον του Θεού. Ο Κύριος είπε ξεκάθαρα. «ἐν τῷ κόσμῳ θλίψιν ἕξετε…». (ρθ΄)27… Ο Θεός και Σωτήρας μας επιθυμεί την σωτηρία όλων μας. Δικό μας είναι το να βοάμε συνεχώς, «σῶσον με Κύριε», κι Εκείνος μας σώζει. Πολλοί εβόησαν και εισήλθαν στον λιμένα του θελήματος Του. (ριε΄)28…Η εκκοπή του θελήματος για τον ησυχαστή είναι, το να καταφρονήσει ολοκληρωτικά κάθε σαρκική ανάπαυση. Το θέλημα της σαρκός είναι να την αναπαύεις σε κάθε τι. Εάν, λοιπόν, δεν την αναπαύεις όταν κάθεσαι στο κελλί σου, τότε κόβεις το θέλημα σου. Όταν βρίσκεσαι μαζί μ’ ανθρώπους, εκκοπή του θελήματος είναι το να πεθάνεις γι’ αυτούς, και να ζεις ανάμεσά τους σαν να μη ζεις. (ρκδ΄)29… Η επίσκεψη σε ασθενή αδελφό είναι καλό. Η αργολογία είναι σάπιο πράγμα. Κάνε την επίσκεψη στον πλησίον, και πρόσεχε να μην αργολογήσεις. Να συμπεριφερθείς όπως οι άγιοι Πατέρες στις συντυχίες τους. Δηλαδή: πως έχεις Αββά; Έπειτα πες μας λόγο ζωής, πως θα βρούμε τον δρόμο του Θεού; Εύχου για μένα, επειδή πολλές αμαρτίες έχω. Λέγε και τα παρόμοια μ’ αυτά, ζήτα πάλι ευχή και αναχώρησε απ’ αυτόν ειρηνικά. (ργ΄)30… Αυτός που έχει την καλή επιθυμία της σωτηρίας, σε οποιαδήποτε ανάγκη του ανακατεύει και μία μικρή θλίψη. Τί θέλω να πω; Είναι να κοιμηθώ επάνω σε μαλακό στρώμα; Θλίβω λίγο τον εαυτό μου, αν βέβαια είναι θλίψη αυτό, και κοιμάμαι σε λίγο πιο σκληρό στρώμα, για την ασθένεια του σώματος, ενθυμούμενος με ντροπή ότι άλλοι κοιμούνται κατά γης. Άλλοι είχαν αχυρένιο προσκέφαλο, όπως ο Άγιος Αρσένιος και άλλοι πολλοί. Άλλοι έβαζαν αγκάθια στο προσκεφάλι τους, επιθυμώντας την θλίψη.Βρίσκεται κοντά μου η πηγή του νερού ή τα μαγειρεία, που προσφέρουν ανάπαυση; Ως εργάτης της αρετής έχω χρέος να επιλέξω μια μακρινή απόσταση, για να παρακινήσω το σώμα σε μικρή θλίψη. Βρίσκω εύκολα φαγητό και καθαρό ψωμί; Οφείλω να εκλέξω τα δεύτερης ποιότητας, προκειμένου να θλιβώ λίγο, ενθυμούμενος αυτούς που δεν γεύθηκαν ποτέ μαγειρεμένο φαγητό, ιδιαιτέρως δε τον Κύριό μας Ιησού, που γεύθηκε πικρία και όξος για μένα. Αυτό είναι το κατά Θεόν θέλημα. Το δε σαρκικό αναπαύει καθετί το αντίθετο. Γνωρίζεις, βέβαια, αυτό που λέμε πολλές φορές «κλείσε γρήγορα την πόρτα για να μην κρυώσω ή να μη βραχώ», ή «κοίταξε αδελφέ, έκαψες το φαγητό και δεν μπορώ να το φάω», και τα παρόμοια. Αυτό είναι το κακό θέλημα. Ξερίζωσε το και σώζεσαι. Αν νικιέσαι, τουλάχιστον κατηγόρησε τον εαυτό σου και δικαίωσε τον αδελφό σου. (ρλβ΄)
Αγίου Βαρσανουφίου
100 Μυρίπνοα Άνθη,
από τη βίβλο του.εκδ. Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου, Άγιον Όρος 1990.